TEMA 4

                                           TEMA 4: ENFERMIDADES E MEDICINA

Saúde: Estado de completo benestar físico, mental e social, e non só a ausencia

de enfermidade

Enfermidade: alteración do estado de saúde dun individuo por unha causa física, mental ou social

Saúde pública ou sanidade: conxunto de actuacións e servizos encamiñados a promover, protexer e restaurar a saúde das persoas.

Factores da saúde:

- Os factores endóxenos.

- O medio ambiente.

- O estilo de vida a través da alimentación,  hixiene, 

actividade física ou mental e o consumo de drogas.

- As características do sistema asistencial.

Esperanza de vida: Edad media que poden alcanzar a vivir os individuos dunha poboación concreta

As medidas de prevención son o conxunto de mecanismos e medidas feitos para protexer a saúde e que non aparezcan enfermidades. Podemos establecer tres niveles: 

As medidas hixiénicas: Podén ser individuais  (aseo e limpeza do corpo, de responsabilidade do propio individuo) ou colectivas (responsabilidade xa do colectivo).

Hábitos saudables en relación a nutrición:

-Dieta adecuada , hixiene escrupulosa, levar unha vida activa, ningun tipo de drogas ou alcol, evitar a exposición ás infeccións (cambios bruscos de temperatura) e á tensión (xera hipertensión e úlceras) e  controis periodicos da saúde .

Hábitos saudables en relación á saúde mental e o sistema nervioso:

-Dieta adecuada, exercicio físico e mental, vida ordenada con descanso suficiente, evitar situacións de risco de lesión medular ou cerebral, evitar consumo de drogas, reducir as situacións de tensión, coidar as relacións cos demais no ámbito familiar e diagnóstico precoz e sen estigmas das enfermidades mentais.

Hábitos saudables en relación ao aparello locomotor:

-Ter o peso adecuado, facer exercicio regularmente, previr caídas, dieta adecuada, non cargar moito peso nas costas e levar a cabo hábitos posturales adecuados 

 Hábitos saudables en relación á sexualidade:

-Boa hixiene persoal, revisións periódicas co xinecólogo ou urólogo, evitar alteracións emocionais, durante o embarazo: aumentar as horas de repouso e descanso; levar unha correcta alimentación e evitar o consumo de alcol e tabaco; realizar exercicios lixeiros e controlados para preparar o parto.

Sistema inmunoloxico:

É o conxunto de células, texidos e organos que xuntos axundan ao corpo a combatir infecciones ou outras enfermidades. 

As barreiras impiden a entrada ao organismo de microorganismos patóxenos ou sustancias estrañas. Pode ser: a pel ou as mucosas 

As defensas actúan a través dos órganos, poden ser de dous tipos:

Inespecíficas: Actúan de igual maneira ante calquera patóxeno e consiste na fagocitose destes realizada polos macrófagos e os neutrófilos (dous tipos de leucocitos), antes de que alcancen o torrente sanguíneo. Todo isto desencadea unha inflamación cos seus síntomas característicos (rubor, calor, dor e tumor).

 Específicas: Unha vez que os patóxenos superan a defensa inflamatoria, alcanzan o torrente sanguíneo e poden estenderse por todo o organismo. Desencadéase entón a resposta inmune, que actúa de forma específica sobre cada microorganismo. Esta resposta pode ser humoral mediante anticorpos (que se unen de forma específica a antíxenos presentes na superficie do patóxeno) producidos polos linfocitos B (outro tipo de leucocito) ou celular a través de linfocitos T de acción citotóxica.

 Diagnostico: É o procedemento polo cal se identifica a enfermidade que afecta a un paciente. Inclúe as seguintes fases:

- Entrevista clínica entre o paciente e o médico para solicitar datos persoais e familiares (historial médico), e recoller os síntomas (molestias subxectivas do paciente)

-Exploración física e anatómica 

-Palpación 

-Auscultación

-Parámetros

-Exploracións complementarias

A historia clínica: É un documento que elabora un médico ao longo da súa relación co paciente. Nel constan datos clínicos como a situación e evolución do paciente, procedementos diagnósticos, resultados das distintas probas realizadas e tratamentos recibidos.

Quimioterápia:(20) Información sobre la Quimioterapia - YouTube

Cancer:(20) ¿Qué es el cáncer? - YouTube

Transplantes:(20) Donación y trasplante de órganos: ¿En qué consiste? - YouTube

Reproducción asistida:(20) Inseminación artificial - YouTube

As medicinas alternativas e naturais: Son aquelas prácticas cuxa atención  ao paciente difire do medicamento tradicional (baseada nos medicamentos e a cirurxía) e que non están integradas no sistema sanitario, non están avaladas polo método científico, os seus detractores pensan que a súa efectividade non vai máis aló do efecto placebo, mentres que os seus defensores sosteñen que a evidencia científica só é cuestión de tempo. Podemos destacar as seguintes:

-  Homeopatía

- Naturopatía

-Acupuntura

-Quiropráctica

-Reflexoterapia

-Terapias holísticas

Investigación farmacéutica: Actualmente, búscanse cada vez máis fármacos con acción específica para optimizar o uso do fármaco e reducir os efectos secundarios que pode provocar. A maior parte deste traballo de investigación está a realizar as poderosas industrias farmacéuticas: as multinacionais que xeran grandes beneficios económicos e contan con departamentos de investigación onde se crean e proban novos fármacos. Fase química ou de descubrimento: nesta etapa realízase a busca de substancias con propiedades químicas e biolóxicas que poidan unirse a marcadores dunha enfermidade concreta e que teñan efectos terapéuticos. Obtéñense mediante unha extracción e purificación de substancias naturais dos organismos, modificación química de moléculas xa coñecidas ou produción mediante procesos biotecnolóxicos.

Ensaio preclínico: das substancias seleccionadas realízanse unha serie de estudos de laboratorio como o efecto que cada unha produce sobre as células en cultivo ou in vivo, a análise toxicolóxica sobre o organismo humano e a investigación sobre a preparación óptima do fármaco para o seu uso. uso.administración clínica. Cos resultados destas probas seleccionáronse unhas 5 substancias como posibles fármacos e envíanse os correspondentes informes ás autoridades sanitarias para que dean o seu consentimento para o inicio dos ensaios clínicos.

- A fase I efectúase sobre durante un período curto de tempo (6 a 9 meses) a un grupo reducido de voluntarios sans para verificar a seguridade e tolerancia aos fármacos administrados.

Nunha fase II, para determinar a eficacia do fármaco nun grupo maior de persoas con enfermidade para as que se está a desenvolver. Para iso, os resultados dun grupo no que se administrou o fármaco ou os novos fármacos contrastan cos dun grupo control que toma unha substancia sen medicación que actúa como placebo.

- Fase IV: ademais do seguimento da eficacia e seguridade do medicamento, tamén se inclúe un estudo de mercado a longo prazo para establecer ou salvagardar os medicamentos e comparalos con outros destinados a combater a mesma enfermidade.

A partir de agora, solicite e realice unha revisión do medicamento por parte de quen é o responsable de aprobar a súa comercialización.

Deste éxito, durante este período recuperan o investimento realizado e xeran beneficios. Ao final deste período, outros laboratorios poden fabricar ou medicamentos, que recibe ou nome xenérico. Teñen o mesmo principio activo e están destinados a ser máis baratos, xa que as autoridades sanitarias establecen prezos máis baixos que os que lle dan a marca comercial equivalente.

O sistema sanitario: O sistema de saúde é a forma na que un país organiza e financia a protección da saúde mediante a prevención e a prestación de servizos médicos aos seus cidadáns. É un axente determinante na saúde pública, xunto co estilo de vida e os factores biolóxicos ou ambientais. A iso contribúen as entidades públicas do Sistema Nacional de Saúde, as mutuas e as empresas privadas. O peso destes axentes na sanidade varía noutros países.

Por desgraza, o dereito á saúde recoñecido pola ONU non é unha realidade en todos os países do mundo, especialmente nos que se están a desenvolver. - Aumento do gasto en saúde de toda a poboación. - Xeneralización da cobertura sanitaria a toda a poboación. - Investimento necesario para paliar as dificultades de acceso á alimentación e auga potable por parte da poboación e tamén a gran vulnerabilidade ante guerras e catástrofes naturais